Rutte en Roelofs

In het Metechi Palace, waar ik vanmorgen koffie heb gedonken met de Ambassadeur van Nederland, de heer Langenberg, en de Consul-Generaal, mevrouw Joyce Nijssen, volg ik de verkiezingsuitslag in Nederland. Zit hier vanaf twee uur Nederlandse tijd in de lobby van dit prachtige hotel en wie komt er binnen om naar de WC te gaan ? Sandra Roelofs. Ik roep nog goedemorgen Sandra maar ze kijkt niet om. Een bijzonder moment, zij is de eerste Nederlandse die ik tegenkom in het post Balkenende tijdperk. De security komt op mij af en stuurt mij weg, ze heeft blijkbaar haast en ik schat dat ze op weg is naar Nederland, naar het vliegveld.
Witte Saakasvili huis
Vanavond met de VW Golf, die hier voor de deur stond met D66 plakkaten erop rond gereden in de stad en even langs het Witte Huis van Misha getoert met het mooie Faberge ei op dak. Schijnt een miljard gekost te hebben ? Vlaggen van EU-Georgie bij de ingang op het hek en HEEL VEEL HEEL VEEL bewaking.
Net als bij het parlement spreken ze geen enkel woord Engels en kijken ze me boos weg. Tsadi. Tsadi. Wijzen ze een andere kant op. Tsadi ken ik sinds de oppositiepartijen Saakasvili weg wilden hebben. Het betekent nl Ga weg ! Misha tsadi ! Een veel geuite leus vanaf november 2007.
It is me !
It is me schreeuwde Nidas, mijn zoon, inmiddels 12, tegen Vano en Dato als ze aan zijn spullen zaten, toen ze met Marina, hun moeder waren bij mij in huis in 2007.
Deze kinderen hebben van hun moeder niet geleerd dat ze niet ongevraagd aan andermans spullen mogen komen en ook niet dat ze ze de spullen van een ander niet zo maar mogen meenemen. Vanmorgen werd ik voor de zoveelste keer daarmee geconfronteerd.
Ik had twee cartridges meegenomen voor mijn HP printer, die door Catherine Tsereteli in beslag is genomen, en achtergelaten in een plastic kratje. Nu is er een weg en niemand van dit gezin weet waar de cartridge gebleven is. Ik mis een in cadopapier ingepakte Romeo en Juliet sigaar uit Cuba en die is door Vano uit mijn bagage gestolen en opgerookt toen ik weg was gegaan na 4 mei. Met zijn moeder hebben ze ervan genoten maar ik had um gekocht voor Georgi, die in het poolbilliardcafe Klopstoss werkt achter het Old Mariott Hotel.
oranje spullen ook foetsie
Ik had een heleboel oranje spullen gekocht voor Koninginnedag en deze achtergelaten toen ik weg ging. Nou, die zouden in de kelder moeten zijn, maar daar kwamen twee zakken te voorschijn en daar zaten alleen kleren in. Ik mis ook mijn cafe aantekeningenboek van vorig jaar, een A4 schrift met op de voor en achterkant luchtbalonnen.
Deze familie vindt het de gewoonste zaak van de wereld mijn spullen te jatten zonder wat te vragen. Wat ze er mee doen weet ik niet maar als ze boos zijn - ze hebben een heel kort lontje - worden ze zeer aggressief en maken alles van waarde kapot en ze gooien het weg. Dus ja, waar nu al mijn spullen gebleven zijn ? Ik vrees het ergste.
Toen ik me daar voor de zoveelste keer boos overmaakte kwam marina op mij afstormen en wilde met met spullen en al het huis uitflikkeren.
Ik sla nooit, vecht nooit maar ik heb ondertussen geleerd me te verdedigen en ik laat me door niemand uitschelden en slaan. Dan sla en scheld ik terug !
Zit hier met een opgezwollen rechterwang, mijn bril was voor de zoveelste keer kapot en ook mijn rechter bovenbeen heeft spierpijn en kan ik moeilijk bewegen.
Ze kunnen niet stoppen en zichzelf niet onder controle houden. Nou, dat spelletje speel ik dus ook mee !
Dus gooi ik ook met alles wat ik onder handen krijg en dan is er even oorlog, maar zo gaat dat al jaren achter de deur van Shuamta 15 - huis 38.
bakje troost
Ook de lelies van Eldari, waar we lekker gegeten hebben, raakten in de strijd verstrikt en ik kon ze dus niet aan de ambassadeur geven. Veel te laat en nog natrillend kwam ik bij de ambassadeur aan maar gelukkig was er een lekker bakje koffie als troost. Net als de vorige keren is de familie Todua-Eloshvili onmiddelijk begonnen met de evacuatie van mijn spullen. Rijdt straks ernaartoe, we zijn de hele dag bezig geweest, Zaal, Zaza en ik met documenten en planten verkopen in Charden, maar alles is nu klaar en we kunnen naar de Rechtbank morgen - straks dus.
Zet straks de lampen van de Golf op de afvalbakverzamelplek want daar heb ik al zo vaak mijn spullen teruggevonden.
Ik vind dit allemaal niet normaal. Stelen, slaan, kapot maken. Er is geen respect voor andermans spullen en ondertussen elke dag trouw bidden en vragen om hulp van God. Ik heb mijn grenzen en ga gehandicapt door met mijn spullen te regelen en laat ze maar koek hakken daar in III Massiv.
Of ik nog in Zuid-Afrika arriveer, weet ik nog niet, maar ik ben nog altijd onderweg.
Tot zover Tbilisi, helaas heeft Job Cohen het net niet gehaald !!!! Maar er komt vast een Paars III en ik hoop dat de partij van Hans van Mierlo de Minister van Buitenlandse Zaken mag leveren. Welterusten, campagne voerders ik weet als geen andere hoe dat voelt want ik strijd hier tegen de respectloosheid van de georgiers tegenover de te hulp schietende Europeanen ! Leegmelken en op naar de volgende slachtoffer is het advies dat Marina kreeg op de drempel van the Georgian Association of Young Advocates en ze steunde deze idiote opmerking met heel haar hart en zsiel. Ach ja, een kat-een panter - in nood maakt rare sprongen !
Ik hoop dat Sveta in Mskou dit allemaal kan vertalen, zou mooi zijn. Ik kap er mee, de zon komt op en dat is in Tbilisi een prachtig gezicht en ik moet de vuilnisbakken natrekken !